Er zijn natuurlijk al vele verhalen geschreven over jongeren die aan een ernstige ziekte lijden en hun verhaal geschreven: fictief of waar gebeurd. Beide kunnen een grote impact hebben zoals bv: Een weeffout in onze sterren van John Green of Voor ik doodga van Jennifer Downham.

Esther Walraven schreef haar eerste YA boek met ook zo'n onderwerp. Maar met een extra perspectief. Daan is de jongen die ernstig ziek is en er alles aan doet om weer beter te worden. Hij ontmoet in het ziekenhuis Nadia. Nadia ligt daar omdat  ze een zelfmoordpoging heeft gedaan. Ze heeft nogal wat problemen thuis en en op school. De ontmoeting is toevallig maar met verstrekkende gevolgen. Er ontstaat een vriendschap tussen beide.

Een vriendschap die ook zijn hobbels kent want beiden zijn ook bang om de ander te dichtbij te laten komen. Daan vanwege zijn ziekte en Nadia vanwege haar problemen. Toch komen ze dichterbij elkaar en Nadia ontdooit langzaam. Zij voelt zich niet alleen beter  op haar gemak bij Daan maar ook bij zijn familie. Zo kan zij haar thuissituatie ontvluchten en afstand nemen wat haar weer ten goede komt.

Daan en Nadia is een heftig boek waarbij de zware thema's niet worden vermeden. De schrijfstijl is vlot en het boek leest lekker makkelijk waardoor je ook door het boek vliegt maar af en toe is het ook heftig en dan stokt het lezen toch wel.
Het zijn steeds(korte)  afwisselende hoofdstukken tussen Daan en Nadia. Dat steeds snel  wisselende perspectief zorgt er ook voor dat je blijft doorlezen!

Een boek met zware thema's en het einde is heeft of maar heeft ook lichtpuntjes. Zakdoekjes zijn geen overbodige luxe bij het lezen van dit boek. Nadat ik het boek uitgelezen had, heb ik het verhaal wel een plaats moeten geven en moeten verwerken.

een prima boek voor de wat jongere YA-lezers maar voor die oudere lezer eigenlijk ook want de leeftijd van YA ben ik toch wel al lang voorbij!