Een groots science fiction verhaal dat speelt in een wereld van zand. Howey mag je in het rijtje zetten van Ursula le Guin en Frank Herbert (Duin). De mensen leven in het zand, alles heeft te maken met zand, ze gebruiken net zoveel woorden voor zand dan eskimo’s dat hebben voor sneeuw. En er is een dreiging: ergens aan de horizon klinken trommels, of ontpoffingen van de rebellen. Maar die klinken al zo lang dat de mensen eraan gewend zijn. Het verhaal is geschreven vanuit de belevingswereld van de hoofdpersonen, een familie waarvan de vader een aantal jaren geleden het niemandslad in is getrokken. Achter het niemandsland gloort de hoop, maar er is nooit iemand teruggekomen.