David Nicholls schreef ooit een paar afleveringen van de zeer populaire Engelse serie: Cold Feet. De stijl van deze serie zie je terug in dit boek. Veel humor maar ook een serieuze ondertoon en die wordt steeds belangrijker naar mate het boek vordert.

Douglas en Bonnie zijn ogenschijnlijk gelukkig getrouwd. Ze zijn elkaars tegenpolen maar ze "matchen" wel goed met elkaar. Hun zoon Albie gaat na de zomervakantie studeren en dat voor de vakantie zegt Bonnie: Ik ga binnenkort weg bij je! Dan moet de laatste gezamenlijke vakantie nog beginnen door Europa! Heeft het dan nog wel zin om te gaan denkt Douglas.
De tocht begint en het lijkt goed te gaan. Echter de scheurtjes worden scheuren en de vakantie wordt steeds minder leuk.

Wij is enerzijds een erg humoristisch boek zoals de uiteenzetting van Douglas van een halve pagina waarin hij de hele kunstgeschiedenis bespreekt maar ook zijn keuzes voor hotels! Anderzijds zit er een serieuze toon in. Douglas en Bonnie passen ze echt zo goed bij elkaar zoals het vroeger was? De terugblikken door Douglas naar hun relatie maakt wel duidelijk dat er belangrijke momenten zijn geweest die de relatie sterk onder druk zette!
Douglas spaart zich op een gegeven moment dan ook zelf niet meer. Een soort voortschrijdend inzicht in zijn eigen aandeel in de relatie naar Bonnie maar zeer zeker ook naar zijn zoon Albie.

Wij is een zeer goed geschreven roman waar een lach en een traan elkaar afwisselen. Die traan moet u invullen als de momenten die Douglas gebruikt om over zichzelf na te denken. Wij krijgen zo een goed beeld in de loop van het boek over deze familie en Douglas in het bijzonder.