'Alweer een boek over weerwolven en vampiers' was mijn eerste gedachte bij dit boek. Maar laat dat je niet van de wijs brengen: dit is heel anders dan alle standaard vampierboeken! Na twee of drie hoofdstukken zat ik zo in het verhaal, dat het niet meer weg te leggen was. Een echte page-turner, vooral wanneer de actie begint.

Namid, de wereld waarin Rode Letters zich afspeelt, wordt bewoond door zowel mensen als terra indigene ofwel Anderen. Terra indigene is een verzamelnaam voor alle gedaanteverwisselaars, vampiers, Elementairen en meer. Mensen en Anderen kunnen niet bepaald met elkaar opschieten. Overal waar de twee volken dicht bij elkaar leven, heerst er grote spanning. Maar zolang de mensen zich aan de regels houden en niet proberen de baas te spelen, kan het leven gewoon zijn gang gaan.

Meg is een bloedprofeet, op de vlucht geslagen vanuit de instelling waar haar huid wordt verkocht om de toekomst te voorspellen. Ze belandt in een sneeuwstorm die haar naar het Stadspark leidt, waar het meselijke recht niet van toepassing is. Simon, de leider van het Stadspark en terra indigene Wolf, neemt haar aan als Contactmens, als tussenpersoon van de mensenbedrijven en het Stadspark. Dat Meg anders is, hebben de Anderen meteen door. Zij weten misschien niet helemaal hoe mensen denken maar dat Meg geen normaal mens is, is zeker. Haar ontbrekende prooigeur bevestigt dat vermoeden alleen maar. Maar wanneer ze erachter komen wat er met haar aan de hand is, moeten ze beslissen wat ze doen: zien ze haar als bedreiging en laten ze haar aan haar lot over, of beschouwen ze haar als een van hun eigen en beschermen ze haar tegen de Beheerder die haar terug wil vanwege het geld dat ze opbrengt?

De wereld is een onwijs interessante en goed opgebouwde wereld. Hij heeft aspecten van die van ons, wat het makkelijk maakt om erin te denken, maar bezit toch zo veel eigen trekjes dat het niet als die van ons beschouwd kan worden. De personages zijn tot op zekere hoogte herkenbaar, wat het lezen fijn maakt. De schrijfstijl is aantrekkelijk; spannend, humoristisch maar vooral gewoon goed. Bishop weet precies over te brengen hoe de personages zich voelen, hoe ze denken en waarom ze doen wat ze doen. Zowel Meg als de Anderen zijn zo veel anders dan mensen, dat het echt noodzakelijk is om alle gedachtensprongetjes uit te leggen en Bishop doet dat zonder dat het verveelt. De mensen die je volgt (inspecteur Montgomery bijvoorbeeld) lijken zelfs wat saai, doordat ze zo normaal denken en reageren, maar nog steeds zijn ze interessant genoeg geschreven om ook die stukken leuk te maken.

Voordat ik in mijn enthousiasme het hele boek spoil, zal ik er een einde aan breien. Het is een fantastisch boek! Zoals de achterkant zegt: Een boek voor iedereen die fan was van Charmed, Twilight of the Mortal Instruments en die nu toe is aan een hooofdpersoon die is meegegroeid.