Muziek en rouwverwerking zijn twee factoren die vaak bij Anna Enquist terug komen. Ook in dit boek. De hoofdrolspelers zijn een echtpaar, Jochem en Carolien, met een traumatische ervaring en hun twee beste vrienden. Het is een wankel evenwicht want het trauma is altijd aanwezig. Zij vinden troost en vreugde aan het kwartet wat zij vormen. Zij spelen muziek en bouwen de moeilijkheidsgraag op zo'n avond op. Tijdens het lezen wil je de muziek zelf ook horen! Een mooie combinatie.
Er zitten twee belangrijke zijpaden in het verhaal. Het ene is een oude musicius die nog steeds zelfstandig woont en bang is om verplicht zijn huis te moeten verlaten. Hij geeft nog altijd les aan Carolien, die hij ook nog kent van het Conservatorium.

Heleen schrijft iedere week een brief naar een gedetineerde. Samen met anderen doet ze dat al enige tijd. Deze verhaallijn wordt op het einde belangrijk.

Kwartet is een mooi geschreven boek waarbij de onzekerheid en het verdriet van Jochem en Carolien soms schrijnend zijn. Het onvermogen van hun en de machteloosheid van hun vrienden komen goed naar voren. De muziek in het boek maakt het boek wat lichter en ik heb de muziek bij het boek beluisterd. Schitterend en een extra dimensie.

Op het einde krijgt het boek het karakter van een thriller en dat is dan ook mijn enige minpunt: een goed thrillerplot schrijven is niet makkelijk en Anna Enquist had misschien een masterclass moeten volgen om dit wat beter te kunnen doen of hulp van een goede thrillerschrijver moeten vragen. Tenslotte zijn er daarvan genoeg in Nederland.