Esther Verhoef schreef een kloek boekwerk. Over het leven van Vera Zagt. Een leven vol misère en tegenslag waarbij zij steeds meer aan zichzelf gaat twijfelen.
Op de lagere school wordt ze gepest door mede-leerlingen waarbij een paar heftige scènes in voorkomen die je emotioneel erg raken ( meer door het niet vertellen en het verraad). De thuissituatie is ook verre van ideaal. Haar moeder is erg depressief en verblijft meer in inrichtingen dan thuis en haar vader is militair en bijna nooit thuis. Zijn militaire achtergrond past hij ook toe op zijn dochter. Oma moet haar opvoeding dan maar doen maar kan/wil dat eigenlijk niet.

Het andere deel gaat over de volwassen Vera die maar moeilijk haar leven een richting kan geven. De geborgenheid bij haar man, Lucien, is eigenlijk een vlucht en staat dan ook zwaar onder druk. Een affaire met een getrouwde man biedt ook geen soelaas. Dan lijkt het leven een goede wending te krijgen na een vakantie in Florida maar kan dat wel?

Het tweede deel van het boek gaat alleen over Vera als volwassen vrouw die bijna 40 jaar wordt.

Tegenlicht is een vlot geschreven boek. Dat komt met name door de korte hoofdstukken zodat je niet te lang hoeft te wachten op de verwikkelingen in de andere tijd. Een echte pageturner terwijl het onderwerp vaak heftig is. De pesterijen die steeds erger worden zonder details trouwens beschreven maar je ziet het wel voor je. Vooral als ze verraden wordt is heftig. Haar bezoeken aan haar moeder zijn pakkend en in het tweede deel zijn de laatste 30-40 bladzijdes zeer aangrijpend.
De angst van Vera om net zo te eindigen als haar moeder is overal sterk aanwezig en alle tegenslag maakt dit alleen maar erger.
Een van de meest heftige zinnen uit het boek is als de conrector tegen haar zegt dat het misschien wel door haar komt dat anderen zo op haar reageren! Pedagogische vaardigheden uit de prehistorie!! Maar hoelang geleden is die geëindigd in het onderwijs?