Een recensie schrijven van ?Weg? van Bill Beverly. Dat valt niet mee denk ik. Op de cover staat met vette letters dat het een van de beste literaire thrillers is die je ooit zult lezen. De verwachtingen worden dan al wat hoger, als er dan ook staat dat het verhaal is bekroond en wel 4 prijzen heeft gewonnen, dan moet het wel een heel goed verhaal zijn. Dus, laten we ons verrassen, en gaan kennis maken met East een jongen van 15 jaar, een jongen die drugspanden bewaakt samen met nog een groep jongens. Verder als die panden komt het leven niet van East. Als hij dan op een dag op pad wordt gestuurd om een klus te doen met nog 3 andere jongens, die als enige overeenkomst hun achtergrond en kleur hebben, dan vallen er aardig wat muurtjes omver. Hij moet van de ene kant naar de andere kant van de VS in een onopvallend busje, niet van het pad afwijken, klusje doen en weer terug. En dat dit spanningen met zich meebrengt, dat geloof je als lezer direct. Het gegeven voor dit verhaal zou echt een spannend boek kunnen worden, maar niets is minder waar, Het is saai en het tempo ligt heel erg laag. De omgeving wordt goed beschreven, maar verder gaat het nergens over. Vier jongens in een busje die op pad zijn. De dialogen tussen de jongens zijn nietszeggend. De schrijfstijl echter is goed, vlot en van deze tijd. Ook zijn de hoofdstukken, wel lang maar met heel veel alinea?s goed te volgen. Toch blijf je achter met een onvoldaan gevoel, het verhaal had zo goed kunnen zijn. Kort samengevat is het een langdradig verhaal met hier en daar een vleugje spanning, wat weer snel wegebt.