Wat een verhaal en dat heeft zij, en de anderen natuurlijk ook, zolang meegenomen in haar leven. Een tragedie die zeer heftig is. Je verliest een vriendin en dat ook nog op de laatste dag van de vakantie. Haar eigen zoektocht om dit een plaats te geven is natuurlijk de belangrijkste de leidraad van het boek. Maar de rouwverwerking  op verschillende manieren komen uitermate goed naar voren. De ouders van Annette die verhuizen naar het eiland, de broer die daarna dolende is, de vakantiegenoten die het op hun eigen manier verwerken maar ook de "veroorzaker" van het ongeluk.

Een boek waar menigeen die zo'n situatie heeft meegemaakt ook een verlichting kan bieden of in ieder geval een houvast.

Judith heeft een meesterlijk boek geschreven dat leest als een roman maar haar eigen zoektocht en de dood een plaats te geven wordt meesterlijk en aangrijpend verteld. Het lijkt net of je er zelf  bij bent geweest zo persoonlijk weet zij het te beschrijven.