?Bloedbank? vertelt het verhaal van Rob Kemp die net aan de slag is bij Hermes Bank. Hij heeft onlangs zijn studies afgerond en is nog een groentje in de financiële wereld. Zijn nieuwe collega?s introduceren hem in de alledaagse praktijk van eigenbelang, zoveel mogelijk provisie scoren en jezelf indekken. De rustige en bescheiden Kemp vindt relatief snel zijn weg hierin. Net wanneer hij zijn draai gevonden lijkt te hebben, wordt het verminkte lijk van William Kortenaar aangetroffen, de grote baas van de bank. De spanning onder de bankmedewerkers neemt toe wanneer er meer slachtoffers vallen. Wie heeft dit op z?n geweten en vooral, wat is het motief voor deze gruwelijke moorden? Jakob Bergen (pseudoniem) was jarenlang werkzaam in de financiële sector. Dat is goed te merken. Hij geeft met ?Bloedbank? een mooi kijkje in het handelen van een bank voor de financiële crisis (en wellicht ook nog wel in het hedendaagse handelen). Hoofdpersonage Rob Kemp wordt door collega?s wegwijs gemaakt in methodes om zoveel mogelijk te verdienen aan klanten. Zo moet hij beleggers telkens andere, tegenstrijdige adviezen geven. De bank verdient namelijk niet zozeer door een percentage van de winst op de aandelen te pakken, maar verdient juist aan alle wijzigingen in de aandelenportefeuille van een klant: iedere wijziging betekent namelijk dat de bank provisie kan berekenen. Zo is de bank op langere termijn verzekerd van een reguliere inkomstenbron. Sommige tips en trucs zijn in alle bedrijfstakken inzetbaar, zoals de schatkistvraag. Wil je iets verkopen, vraag dan de klant naar iets waarvan je weet dat hij er vrolijk van wordt als hij er aan denkt. Hij is dan beter gestemd, dus zal hij eerder je producten of diensten aanschaffen. ?Bloedbank? is dus niet alleen een spannend verhaal, maar bij tijd en wijle nog leerzaam ook. Over het algemeen weet Bergen de spanning er het hele boek aardig in te houden. In mindere mate omdat je wil weten wie de moorden pleegde, maar vooral omdat je het motief achter deze misdaden wil weten en op welke manier de slachtoffers aan elkaar gelinkt zijn. De verdenking wordt daarbij telkens op iemand anders gelegd. De ontknoping laat zich niet gemakkelijk raden. Dat komt ook omdat het idee achter dit verhaal nogal vergezocht lijkt en enigszins onrealistisch is. Bergen verweeft namelijk feilloos de geschiedenis van een indianenstam in deze financiële thriller. Het levert een origineel verhaal op, dat zeker, maar soms kun je ook tè origineel willen zijn. Het boek lees je in één keer uit. Niet omdat het heel erg spannend is, maar omdat het makkelijk wegleest. Het is een amusant verhaal, doorspekt met leuke anekdotes. ?Bloedbank? is een compact boek (zowel qua pagina?s, iets meer dan 200, als formaat). Leuk als tussendoortje. Dat is zeker niet negatief bedoeld, want het boek laat zich op dit punt gemakkelijk vergelijken met een Baantjer: niet de top van het thrillergenre, maar wel leuke boeken om te lezen voor een groot publiek. ?Bloedbank? is dus weliswaar geen vijfsterrentopper, maar zeker wel een goed debuut, een leuk boek dat lekker wegleest. Het is aangenaam om te lezen en smaakt naar meer.