Na twee boeken over taal heeft Paulien Corelisse een "roman" geschreven. Is het wel en roman? De vorm wel maar het zijn ook allemaal korte hoofdstukken, schetsen van een leven van Cavia op een kantoor en heeft ook meer de vorm van een dagboek die een buitenstaander heeft opgeschreven .

Daar is niks mis mee en daarom leest het boek ook als een speer. Je wil toch snel weten hoe het met Cavia verder gaat want dat het allemaal niet zo lekker loopt is wel duidelijk en dat maakt het verhaal natuurlijk ook interessant en leuk. Een gelukkige cavia levert natuurlijk niet zoveel op!

Het zit Cavia dan ook niet echt mee. Een vervelende baas en geen geluk in de liefde. Het werk is ook niet echt uitdagend en als je op een afdeling communicatie werkt zal dit niet zo leuk lezen zijn!

De verwarde cavia is een herkenbaar boek. Vlot geschreven maar ook met mooi taalgebruik ( maar dat is niet nieuw voor Paulien Cornelisse) Taal is toch echt haar ding! Een boek dat ik niet kon wegleggen en met veel plezier heb gelezen. Het had misschien hier en daar wat meer body mogen hebben maar mijn kop Bridget Jones meets Jiskefet past daarom voor mij wel erg goed bij dit boek.En die diepgang is dan misschien wel helemaal niet nodig.