‘Broederschap van de jacht’ vertelt het verhaal van studente Nicole. Ze is erg onzeker en heeft last van neuroses. Wanneer jeugdvriend Ruud voorstelt om een aantal dagen te gaan survivallen in de Ardennen, stemt ze in, al heeft ze eigenlijk geen zin om zichzelf op de proef te stellen. Volgens Ruud “kan je [...] het beste van het leven proeven wanneer je jezelf fysiek uitdaagt en dat zou precies deze komende dagen gaan plaatsvinden”. Nicole kon echter niet vermoeden hoe hij dat laatste bedoelde, dat het een echt survivalweekend op leven en dood zou worden. Want eenmaal aangekomen in de Ardennen blijkt er een vossenjacht georganiseerd te zijn. De prooi? Nicole zelf. Ze krijgt precies een uur voorsprong op haar jagers. Tijdens de vlucht gaat ze de strijd aan met de jagers, maar vooral met zichzelf. De onzekere Nicole maakt plaats voor een strijdlustige Nicole. Aanvankelijk lijkt ze door de omstandigheden gedwongen deze switch moeiteloos te maken, maar wanneer ze gevoelens ontwikkelt voor jachtopziener Kurt, slaan de twijfels bij Nicole opnieuw toe.

Onopgemerkt gebleven
Wie wel eens naar televisieprogramma’s als ‘Tussen Kunst en Kitsch’ of ‘Storage Wars’ kijkt, kent het gevoel: de euforie wanneer die ene onontdekte, verborgen schat wordt gevonden. Dat gevoel heb je ook wanneer je ‘Broederschap van de jacht’ leest. Dit boek is het eerste deel van de Vluchtspel-trilogie, en is al in 2014 uitgegeven. Het boek is onopgemerkt gebleven bij het grote publiek, en dat is jammer, want het is een thriller van grote klasse. Alles wat je van een topboek mag verwachten is terug te vinden in dit boek. Het is buitengewoon spannend, soms beklemmend en hier en daar bloederig en gruwelijk. Eenmaal aan het lezen is het boek wegleggen niet gemakkelijk. Het verhaal kent veel interessante psychologische elementen en mede hierdoor zijn de verschillende karakters erg goed uitgewerkt.

Grondig uitgediept
Breukel weet dat op verschillende manieren voor elkaar te krijgen, onder andere door de lezer mee te nemen in Nicole’s wispelturige gedachten. Ze zet Nicole, die met tegenzin op survivalweekend gaat, treffend neer. Ook de eenzaamheid en stemmingswisselingen van Nicole raken je gevoel. Daarna volgen er vele perspectiefwisselingen, die ervoor zorgen dat je bijvoorbeeld de jachtlust van de jagers goed voelt. Dat de actie en spanning pas na zo’n honderd pagina’s beginnen zouden sommige lezers wellicht als een langdradig intro bestempelen, maar het zorgt ontegenzeggelijk voor de juiste sfeer. Het verhaal is netjes afgerond aan het einde van dit eerste deel, hoewel er ruimte is voor een vervolg. Wachten op dat vervolg hoeft gelukkig niet, de beide andere delen van deze trilogie zijn inmiddels verschenen.

Gevoel voor taal
Breukel heeft duidelijk een juist gevoel voor taal en omschrijft banale zaken mooi: “Het lawaai van de regen die nu tegen de ruit slaat, overstemt de muziek van de cd-speler. ‘Fields of Gold’ van Sting is geen partij voor het geweld van de bui.” Toch laat datzelfde gevoel voor taal Breukel soms in de steek. ‘Broederschap van de jacht’ bevat een diversiteit aan taalfouten. Dit was te voorkomen geweest door een (nog) strenge(re) redactie los te laten op het manuscript. Jammer, maar niet onoverkomelijk, want het is eigenlijk het enige wat aan te merken is op dit boek.

Conclusie
‘Broederschap van de jacht’ kan niet anders dan als een een verborgen schat in het thrillergenre bestempeld worden. Het boek laat zich erg vlot lezen, is erg spannend, met grondig uitgediepte personages. De taalfouten buiten beschouwing gelaten de perfecte thiller, een absolute must read dus.