Een bijzonder boek. Ik ken niet zoveel mensen die Afrikaanse literatuur lezen en helemaal geen die Afrikaanse thrillers lezen.

De schrijver laat je door de ogen van de forensisch expert Kayo Odamten, kennismaken met het dorpsleven in Ghana. Gewoonten, gebruiken (bij)geloof, onwetendheid, wijsheid en corruptie.

Eigenlijk is het vinden van het bloederig bundeltje de kapstok om ons, de (westerse) lezers, te laten meeleven met de lokale bevolking.

De schrijver schets ook de dilemma's waar een in Europa wetenschappelijk geschoolde Afrikaan tegen aan loopt in bij terugkeer in eigen land. Wetenschappelijk bewijs versus volkswijsheid/kennis.

Een aanrader!

Lezen! Maar wie enkel geweld zoekt ken beter afhaken. In het klein afgelegen Ghanees dorpje Sonokrom vindt het vriendinnetje van een Ghanese minister in een hut een bloederig bundeltje in de hut van Kofi Atta. Het lijkt op een nageboorte. Door haar relatie met een hooggeplaatste krijgt de zaak prioriteit. Kayo Odamtten, die forensische geneeskunde in Groot-Brittannië heft gestuddre, en ongedukdig wacht op een serieuze opdracht in het onderzoekslaboratorium waarin hij beland is krijgt hier onverwacht de kans om zich te bewijzen. “De blauwe vogel” van Nii Ayikwei Parkesis een verhaal dat zich afspeelt tussen nuchtere wetenschap en moderne technologie en de Afrikaanse spiritualistische traditie. Dat corruptie om de hoek komt kijken mag niet verbazen. In “De blauwe vogel” krijgt het traditioneel misdaadverhaal een Afrikaanse injectie, verpakt in een lome, poëtische verpakking. Sommige lezers zullen hierbij afhaken; voor anderen zal een nieuwe wereld open gaan.