Het vijfde boek van Nele Neuhaus ( derde in vertaling) met Pia Kirchhoff en Oliver Bodenstein. Het lijkt wel of Pia steeds belangrijker wordt. Dat kan ook komen doordat Oliver nog steeds erg met zichzelf in de knoop zit na de scheiding.

De boeken met Pia en Oliver in de hoofdrol hebben ene vast stramien. Dat kan "langweilig" zxijn zoals ze in Duitsland zeggen maar in dit gevel helemaal niet.

De misdaaddt gepleegd op iemand die ogenschijnlijk geen vijanden heeft maar nader onderzoek maakt dan al snel duidleijk dat meerdere mensen problemen met de, in dit geval, de dode hebben. In Wie wind zaait gaat het om WindPro, een bedrijf dat windmolens maakt. De nachtwaker wordt eerst vermoord gevonden en later de boer die voorzitter is van het burgerinitiatief tegen de windmolens. Maar de tegenstanders van de boer zijn niet alleen bij WindPro te vinden.

Nele Neuhaus heeft weer een knappe thriller geschreven. Je raakt het spoor niet bijster door de vele personages en het klopt ook nog eens allemaal.

Het vijfde boek van Nele Neuhaus ( derde in vertaling) met Pia Kirchhoff en Oliver Bodenstein. Het lijkt wel of Pia steeds belangrijker wordt. Dat kan ook komen doordat Oliver nog steeds erg met zichzelf in de knoop zit na de scheiding.

De boeken met Pia en Oliver in de hoofdrol hebben ene vast stramien. Dat kan "langweilig" zxijn zoals ze in Duitsland zeggen maar in dit gevel helemaal niet.

De misdaaddt gepleegd op iemand die ogenschijnlijk geen vijanden heeft maar nader onderzoek maakt dan al snel duidleijk dat meerdere mensen problemen met de, in dit geval, de dode hebben. In Wie wind zaait gaat het om WindPro, een bedrijf dat windmolens maakt. De nachtwaker wordt eerst vermoord gevonden en later de boer die voorzitter is van het burgerinitiatief tegen de windmolens. Maar de tegenstanders van de boer zijn niet alleen bij WindPro te vinden.

Nele Neuhaus heeft weer een knappe thriller geschreven. Je raakt het spoor niet bijster door de vele personages en het klopt ook nog eens allemaal.

Dit lijvige boek van Nele Neuhaus is weer een ware pageturner. In Wie wind zaait krijgen we te maken met klimaatpolitiek, windenergie, geld, macht en corruptie.

Neuhaus heeft diverse verhaallijnen in haar boek gebruikt, het is even een kwestie van goed je aandacht erbij houden maar dat is bij deze schrijfster geen probleem. Ze schrijft op een bijzonder vlotte manier over mensen van vlees en bloed die zomaar je vrienden of buren kunnen zijn. Dit is het vijfde boek in de Bodenstein en Kirchhoff serie. Echter, dit deel is pas het derde boek wat in Nederland is verschenen.

Het boek begint met de dood van de nachtwaker in het kantoor van Windpro. De firma Windpro wil een windmolenpark bouwen in het dorp maar dit stuit op veel verzet in het dorp. Korte tijd later wordt de boer die voorzitter is van het burgerinitiatief tegen windmolenparken, gevonden in zijn tuin, hij is evenals zijn hond op beestachtige wijze vermoord. Deze boer, Ludwig Hirtreiter heeft een stuk land in het bezit die noodzakelijk is voor de firma Windpro. Zonder dit stuk land geen windmolenpark. Maar er zijn meer mensen in het dorp die Hirtreiter niet konden luchten of zien. Veel motieven maar het spoor is moeilijk te herleiden.

Redenen genoeg voor Pia Kirchhoff om een onderzoek te starten naar deze vermeende moorden. Niets is zoals het lijkt en vele verwikkelingen zijn in het spel. Voor Pia en haar team een moeilijke klus om te klaren. Bodenstein raakt persoonlijk bij deze zaak betrokken en dat zet de verhouding tussen hem en Pia op scherp.

Tot aan het eind toe blijven we in spanning hoe deze complexe zaak zich zal ontwikkelen, de ontknoping is verrassend. Nele Neuhaus weet mij wederom te verassen en te boeien, daarom krijgt dit boek van mij vijf sterren.

De cover is prachtig en spreekt tot de verbeelding, de donkere kleuren, het landschap, de raaf. Een mooi gekozen titel die je zelf als lezer kan uitbreiden naar ‘wie wind zaait, zal storm oogsten’. Precies waar het hier in het boek over gaat eigenlijk.

Hoe schrijf je een thriller in bijna vijfhonderd bladzijden zonder dat het een moment gaat vervelen? Wel, die kunst beheerst Nele Neuhaus. Wat een prachtige schrijfstijl heeft ze, echt vakwerk.

Twee moorden en een hele hoop verdachten om een boeiend verhaal over te schrijven en verschillende verhaallijnen, in heden en verleden, die door mekaar lopen. Dit alles zonder dat het verwarrend of saai wordt.

In het begin van het boek had ik het even lastig met de vele personages die meespelen in het verhaal. Daarom hield ik een lijstje bij met alle namen en relaties, tip voor mensen die moeilijk namen kunnen onthouden. Eens je vertrouwd bent met alle personen leest het boek als een trein. Ontzettend mooie beschrijvingen van de omgeving waar het verhaal zich afspeelt. Je kan je als lezer duidelijk een beeld vormen van de weide waar het in het verhaal allemaal om draait.

De twee rechercheurs von Bodenstein en Kirchhoff hebben allebei hun persoonlijk verhaal. Ze zijn mensen van vlees en bloed met al hun hebbelijk- en onhebbelijkheden, dit maakt ze zo tastbaar.

De andere personages waar het verhaal om draait zijn qua karakter ook zeer fijn uitgewerkt zodat ze de rol die ze toebedeeld krijgen perfect klopt. Echt een psychologische thriller van formaat door de personages die soms bizarre eigenschappen blijken te hebben.

Een deel van het verhaal speelt zich af in het verleden en komt hier en daar verweven in het verhaal naar boven om dan uiteindelijk samen te vloeien op het einde met het heden.

Wie heeft de moorden nu begaan? Er zijn een heleboel personages, en als lezer lijken die bijna allemaal potentieel schuldig, ze hebben allemaal wel één of andere reden. Dit wordt nog versterkt doordat in de loop van het verhaal bepaalde relaties tussen personen duidelijk worden.

Een aantal rare  maar leuke wendingen tegen het einde van het verhaal maken het geheel nog spannender. De spanning blijft erin tot het einde. En het verhaal wordt mooi afgerond. Ook de epiloog is een mooi aanhangsel van het verhaal. 

Zelden heeft een thriller van deze dikte mij zo kunnen boeien van de eerste tot de laatste letter. Nergens heb ik het gevoel dat het verhaal langdradig is of niet ter zake doet. Zelfs het aantal personen in het verhaal is, eens ze gekend zijn geen probleem, dat zorgt er juist voor dat het spannend blijft. Ik vind dit echt een top-thriller, dit zou zomaar echt gebeurd kunnen zijn. Mag voor mij gerust verfilmd worden.