Harlan Coben: you love him or you hate him. En dat geldt voornamelijk voor zijn thrillers over sportmakelaar Myron Bolitar. Waar zijn standalones stuk voor stuk worden geprezen en gewaardeerd, wordt de Bolitar-reeks nog weleens bekritiseerd. Veel gehoorde kritiek is dat Harlan Coben de spanning teveel laat afzwakken door de cynische humor van zijn protagonist. Maar gelukkig zijn er ook een hoop lezers die dit juist wel waarderen en het een aangename combinatie vinden. En hier ben ik er een van. Ik stond nog net niet te juichen toen bekend werd dat de eerste twee delen uit de serie, Vals Spel en Tegenwerking, eindelijk in de Nederlandse taal zouden worden uitgegeven.

In Tegenwerking zit Myron Bolitar op de US Open te genieten van een uitstekende tenniswedstrijd dat wordt gespeeld door zijn protégé Duane Richwood, het grootste mannelijke tennistalent, als er buiten het stadion schoten klinken. Valerie Simpson, een oude bekende van Myron en een potentiële nieuwe klant voor hem, is het slachtoffer van een koelbloedige moord. Het is een raadsel wat zij bij de US Open deed, waarom ze is vermoord en door wie, maar feit is wel dat ze enkele dagen voor de moord contact heeft opgenomen met Myron, die dan ook als verdachte wordt aangemerkt. Als ook Duane door de politie als verdachte wordt gezien, besluit Myron dezze merkwaardige situatie zelf uit te zoeken. Waarom heeft Valerie contact met hem gezocht? Hoe kan het zijn dat Duane als verdachte wordt beschouwd, terwijl hij tijdens de moord stond te tennissen? En wat is er in het verleden van Valerie gebeurd? Ze stond in haar tienerjaren immers te boek als groot talent, totdat ze plots een inzinking kreeg. Wilde ze haar vergane carrière weer nieuw leven inblazen?

Myron is enorm betrokken bij zijn cliënten en wil hen ten kosten van alles beschermen. Door zijn ervaringen als prof-basketballer, waar hij door een blessure noodgedwongen mee moest stoppen, weet hij als geen ander hoe een topsporter het graag heeft. Verdachtmaking voor moord is niet iets wat de prestaties van een topsporter bevordert. Hij besluit daarom op eigen houtje de moord op Valerie te onderzoeken; ook omdat ze hem kort voor de moord nog heeft proberen te bereiken. Met een flinke dosis humor; brutale, maar briljante ingevingen en een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen weet Myron veel voor elkaar te krijgen. Samen met zijn beste vriend Win – een steenrijke zakenman die er niet voor terugdeinst om mensen om te leggen – weet hij door te dringen in een oude moordzaak, die ten grondslag lijkt te liggen aan de moord op Valerie. Echter wordt Myron door diverse betrokkenen hevig gehinderd in zijn onderzoek, wat het vermoeden dat er iets goed mis is, versterkt.

Met Tegenwerking bewijst Harlan Coben eens temeer dat hij de meester is van de ingenieuze plotopbouw en de verassende ontknoping. Tegenwerking schreef hij in de beginjaren van zijn carrière, maar het is duidelijk dat hij toen al beschikte over een ongekend talent voor onverwachte wendingen en een briljant plot. Zijn vlotte schrijfstijl, doorspekt met humoristische, gortdroge grappen, is grandioos. Doel van het boek is zeker niet om de lezer aan het denken te zetten of om gruwelijke angsten bij de lezer op te wekken. Tegenwerking is geniaal in zijn opzet, origineel in schrijfstijl en bevat een ongekend goede plot. 

Neem de kritieken dus met een korreltje zout, want humor en spanning gaan wel degelijk samen. Dat wordt wel bewezen in Tegenwerking. Lezen dus!