Met zachte hand beschrijft het verhaal van Mijntje van der Lelie. Een vrouw met een ‘braaf’ geregeld leven; mooie baan, man, kind. Tot een medische ingreep haar leven een hele andere wending doet nemen. Ze wil van dat brave imago vanaf en slecht worden. Via internet leert ze drie andere bondgenoten kennen. Ze binden de strijd aan tegen mannen die vrouwen slecht behandelen. Tot op het moment dat één van de vrouwen haar man als doelwit kiest… Zijn ze te ver gegaan?

Een boek met een prachtige opbouw. Die begint al met de cover met de mooie foto’s aan de binnenkant. Tijdens het lezen begrijp je waarom die er staan. Een visuele thriller.

De karakters zijn fijn uitgewerkt. Vier echt verschillende dames, ander beroep, ander uiterlijk, ander karakter. Als lezer ga je jezelf al gauw verbinden met één van deze dames.

De structuur van de hoofdstukken is heel origineel. Die kan je alleen maar begrijpen als je regelmatig eens teruggrijpt in het boek. Veel boeken hebben hoofdstukken die gewoon genummerd zijn. Maar dit boek geeft toch net iets meer. De auteur houdt zich niet alleen bezig met het plot maar ook met de uiterlijke opbouw en dat is een enorm pluspunt. Respect!

In het boek komen heel wat mooie beschrijvingen van alledaagse zaken. Ze zijn echt filosofisch te noemen.

Het plot is fantastisch! De dames zijn zo 'stout'. Je ziet halverwege het verhaal nog niet waar het gaat eindigen. Dat komt pas de laatste 60 bladzijden als het verhaal plots een andere wending neemt. Dan vallen de puzzelstukjes in mekaar en kan je als lezer mee terugblikken en heb je het gevoel dat je er mee bent ingeluisd.

Het dagboek van de gevangene geeft weer dat extra aan het boek. Je wordt geprikkeld en nieuwsgierig, over wie gaat het hier, wie zit in de gevangenis?

Een psychologische thriller met een glimlach, comedy thriller. Een beelddenker maakt er tijdens het lezen al een film van.