De Brit Hewson (1953) kennen we van de ‘verboekingen’ van de drie seizoenen van ‘The Killing’, waar hij zich boven verwachting goed van heeft gekweten, en de serie thrillers die hij als een Romein schreef over Rome (de Nic Costa serie). Vervolgens verrast hij vriend en vijand met ‘Poppenhuis’, een politieroman die zich afspeelt in … Amsterdam. Niet dat de gezellige hoofdstad van Baantjes, maar de stad van vandaag, mèt elkaar naar het leven staande bendes, drugs en ontvoeringen. Inspecteur Pieter Vos (fietsend met broekklemmen: kan het Nederlandser?) krijgt in dit eerste deel te maken met de ontvoering van de stiefdochter van zijn ex. Eenzelfde verdwijning met dezelfde aanwijzing als die van zijn eigen dochter drie jaar eerder. Sinds die tijd zoekt hij het meer in bier en een incidentele joint dan in zijn werk. Maar door deze case ontwaakt hij uit zijn lethargie en keert hij – zij het schoorvoetend – terug op het blauwe nest aan de Marnixstraat. Er blijkt echter meer aan de hand, zowel in politiek als in crimineel opzicht. Vos krijgt hulp van een roodharig groentje uit Dokkum dat echter wonderbaarlijk goed bij hem past (als een verloren dochter).
Enfin. Hewson schreef een sfeervolle policier waarvoor de Brit zich Amsterdam eigen maakte als een echte hoofdstedeling. Plot is complex en fantasierijk, maar met een mooi hoofdpersonage; een twijfelaar die nog wel enkele boeken meekan.
Voor de liefhebber: er was in de jaren zestig al een Brit die over een Amsterdamse commissaris schreef: Nicolas Freeling (1927-2003) over Piet(er) van der Valk en waar sommige boeken ook van zijn verfilmd (zie www.vnster.nl).