In deel elf in de reeks over haar persoon ligt inspecteur Helen Grace van de afdeling Zware Misdrijven van de politie in Southampton zelf zwaar onder vuur. Ze wordt persoonlijk bedreigd en kan geen meter gaan zonder over haar schouder te kijken voor het onverwachte. Dan vinden er een paar opmerkelijke moorden plaats waarbij respectievelijk een echtgenote en een tienerknaap het slachtoffer zijn van bruut geweld. Met hetzelfde wapen gedood, maar wat is het verband tussen die twee?
Grace maakt in haar paranoia een fout en wordt geschorst – haar baas zou haar nog liever ontslaan. Collega en vriendin Charlie moet haar vervangen en uiteindelijk opvolgen. Maar Grace laat het er niet bij zitten en zet haar onderzoek naar de moordenaar en naar haar belager op eigen houtje voort – zoals we dat van haar kennen.

Grote kracht
Ook in Kom eens gauw laat Arlidge zien wat zijn grote kracht is als auteur. Niet alleen het personage van Grace natuurlijk maar voor de geloofwaardige opbouw van verhaal en plot. Het zorgvuldig beschrijven en uittekenen van situaties, acties en ontwikkelingen. In vlotte stijl en met veel vaart, zonder dat de lezer buiten adem raakt of achteraf denkt: poeh, poeh, daar moest wel erg snel een einde aan worden gebreid. Plus: de latente aankondiging van een volgend deel, want dat Grace nu eindelijk rust krijgt ligt niet voor de hand. Gelukkig maar voor de lezer.
Klik op het boek voor een fragment.
 

Alweer het elfde deel met Helen Grace. De problemen stapelen zich op. Haar vete met de journaliste Emilia bereikt een nieuw hoogtepunt of dieptepunt in de zaak die wel erg gecompliceerd is. Het lijkt wel of Emila altijd net iets meer weet! tenslotte gaat Emilia voor nieuws over lijken! daarnaast wil haar baas haar kwijt en moet  ze ook nog oppassen voor har meest recente aartsrivaal Alex Blythe. Die heeft haar beloofd dat ze nooit meer rustig zal slapen tot haar dood!
Wederom in de typische Arlidge stijl geschreven: korte hoofdstukken waardoor je in  het verhaal wordt getrokken en je niet meer loslaat tot de laatste pagina. Enige nadeel is dat je het boek dan alweer (te) snel uitleest. Stoppen is GEEN optie!