'Dodendans' was een betere titel geweest. Alle hoofdpersonages in De verborgen kamer zijn eerst dood geweest of tenminste dood verondersteld. Geheim agent Aloysius Pendergast is al dagen van de aardbodem verdwenen en zijn lijk is nog nergens aangetroffen. Dat is dan nog een lichtpuntje. Het lichaam van Constance, zijn protegé (b)lijkt te zijn ontvoerd door Diogenes, de kwaadaardige broer van Pendergast, die zij drie jaar eerder eigenhandig in een werkende vulkaan heeft gestort.
Maar gelukkig: Pendergast is (slechts) door piraten gekidnapt, Constance verschuilt zich in haar privé-schuilkelder om de dood van Aloysius te verwerken en Diogenes kon zich zwaargewond op het nippertje in veiligheid brengen en is nu terug om wraak te nemen. Gevolg: cliché, na open deur, na cliché en uitputtend weergegeven achtervolgingen, handelingen en beschrijvingen van locaties en rijkdommen van de hoofdpersonages. Hoogtepunt: het anti-verouderingsmedicijn dat Diogenes heeft ontwikkeld voor? Constance. Enfin, van die dingen.