Na het geweldig mooie boek: Het Achtste Leven van Nino Haratischwili waren de verwachtingen erg hoog. Ook bij mij want kun je zo'n boek evenaren of overtreffen? Moeilijk maar het is haar wel gelukt. Een heel ander boek en dus moeilijk te vergelijken. Bij Het Achtste Leven wordt je meegenomen in een familiegeschiedenis die je niet meer loslaat.
De Kat en de Generaal is een heel ander boek. Een zwaar onderwerp maar o zo mooi opgeschreven. Mooie volzinnen en de hoofdpersonen worden erg goed uitgewerkt en beschreven. Hun gedachten, dilemma's en beslissingen worden goed uitgewerkt.
Het verhaal gaat over een Russische militair ( die de generaal wordt genoemd) die 20 jaar na de Eerste Tsjetsjeense Oorlog in het reine wil komen met zichzelf. Er zijn dingen gebeurd die niet hadden mogen gebeuren en hij voelt zich verantwoordelijk. Hij vertelt er niets over en al helemaal niet tegenover zijn dochter die hem steeds vraagt wat hij daar gedaan heeft. Dubbele wroeging dus. Hij wil ook een paar anderen die een belangrijke rol hebben gespeeld ter verantwoording roepen. Noera een bewoonster van het bergdorp, waar de militairen vlakbij zijn gestationeerd , speelt en belangrijke rol in deze. Hij doet dit wel ingewikkeld want hij wil een actrice ( de Kat) de rol van Noera laten spelen.

Het boek maakt wel heel erg duidelijk wat oorlog met mensen doet. Ze stompen af en vluchten in drugs en drank waardoor hun beeld vertroebeld. De militairen in dit boek hebben net een heftige tijd achter de rug rondom de gevechten bij Grozny. Die waren heftig en meedogenloos. Ze mogen 'uitrusten' in de bergen maar uiteindelijk gaat het toch mis. Ze zien overal vijanden en ze zijn aan de verliezende hand.

Een boek wat je raakt en duidelijk maakt dat oorlogen levens verwoest en je verdere leven blijft bepalen. Het blijft een ieder achtervolgen. Iedereen is uiteindelijk een verliezer op welke manier dan ook. Een boek dat je laat nadenken.

Nino Haratischwili heeft een meer dan waardige opvolger geschreven van Het Achtste Leven.