Prachtige poëtische, filosofische novelle van Ricus van de Coevering. Via Kubrick, Strauss, Nietzsche en Rammstein naar de hyper anthropos, de volmaakte mens tot het besef dat je zo’n wezen in je eigen verbeelding verwekt.

Daarnaast is Timo gefascineerd door insecten, door het boek heen staan passages waarin insecten voorkomen. “Hij wilde net teruggaan, de goede kamer naar de keuken zoals hij gekomen was, toen de hooiwagen hem opviel, die hoog op de acht poten over de onderste traptrede liep. Vangen lukte niet meteen, het beestje was te snel en liet een poot los. Hoe heette dat ook alweer, autotomie, om de vijand af te leiden”.

Zou dit een verwijzing zijn naar de titel en de cover? De hooiwagen, de hooier, een achtpotig spinachtig wezen. De hooier laat een poot los om zijn vrijheid terug te krijgen. Misschien moet Timo zijn schuldgevoel achter zich laten, iets loslaten, om zijn vrijheid terug te krijgen?

Van de Coevering is een woordkunstenaar die op indrukwekkende wijze ons meeneemt in het leven van Timo Vink, aankomend student Bachelor of Science, richting Biotechniek.

Thema’s als schuld, schaamte, eenzaamheid, familie en vrijheid weet de Coevering moeiteloos aaneen te rijgen. 

Timo Vinck wacht op zijn examenuitslag vwo en in deze voor hem spannende uren trekt zijn jonge leven aan hem voorbij.

Vijf jaar geleden is zijn verstandelijk beperkte broer Ruben bij een ongeluk omgekomen. Ruben drukte een stempel op het gezin, moeder hield zich 24 uur per dag bezig met Ruben, vader verschool zich achter zijn werk en koos er uiteindelijk voor om definitief te vertrekken. Timo ging vaak op pad met Ruben maar naast liefde voor zijn broer bracht het ook vaak schaamte met zich mee.

Na de dood van Ruben vindt moeder troost in het geloof en Timo trekt zich meer en meer terug.Timo is onzeker en leeft met veel vragen en twijfels.

Zo vraagt Timo zich af of het wel verstandig is om in Amsterdam te gaan studeren. Als hij gaat studeren blijft zijn moeder alleen achter. 

De bewuste middag van de examenuitslag gaat hij met zijn moeder bloemen brengen bij het graf van Ruben en op de terugweg komt hij langs de boerderij van Horssen. Vijf jaar geleden heeft hij daar met Ruben gewerkt. Dit liep niet goed af voor Ruben. De boer sloeg hem een blauw oog.

Timo koestert wraakgevoelens. De boer zoekt een medewerker en Timo besluit om dit te accepteren als vakantiebaantje. Met het geld kan hij een wasmachine voor zijn moeder kopen.

Horssen en Timo raken in gesprek en Timo ontdekt parallellen tussen hen. Horssen heeft tot aan de dood van zijn moeder voor haar gezorgd uit schuldgevoel. 

Er wordt een zaadje geplant.

Als de examenuitslag komt ervaart Timo bevrijding en het besef om voor zichzelf te kiezen.

Prachtige roman met verborgen lagen.