In 1965 werden in het rustige stadje Strängnäs in een wak in het ijs een jonge vrouw en een ontsnapte psychiatrische patiënt dood aangetroffen. Veertig jaar later schrijft Fredrik Gransjö, journalist van de plaatselijke krant, over het voorval. Intussen verkoopt de gemeente de gronden van de pas gesloten militaire kazerne in snel tempo, is er een geheimzinnig zwaar verkeersongeval waarbij het slachtoffer ontbreekt, gebeurt er een moord en een inbraak….. Hamvraag is wat die reeks gebeurtenissen met elkaar en met de  twee doden in 1965 te maken hebben. Gransjö bijt zich vast in het onderzoek. Sporen op het ijs van Lars Rambe is een misdaadverhaal dat zijn tijd neemt om tot een oplossing te komen en aandacht vergt van de lezer. Geen uitschieter, maar degelijk werk.  

Op de cover staat dat dit boek een literaire thriller is en bij het voorwoord dat het hier om een roman gaat. Ik houd het maar op een misdaadroman, want de eerste hoofdstukken zijn spannend, en voel je een beetje wat er gaat gebeuren. Het wordt een "cold case"verhaal. Het verhaal kabbelt dan langzaam, soms saai voort en ineens bij de laatste 3 hoofdstukken komt er ineens weer leven in de brouwerij. De ontknoping is verrassend en alle losse eindjes worden keurig weggewerkt. Al met al toch nog een aardig boek, maar voor een debuut had het iets meer aktie mogen hebben, zodat de lezers alert blijven.