Ellie Marney is de prijswinnende auteur van negen YA-misdaadromans, waaronder de Every-serie en de Circus Hearts-serie, alsmede de romans ‘No Limits’ en ‘White Nights’. Ze is achter de schermen geweest bij het Westminster Public Mortuary in Londen en heeft specialisten in forensische pathologie-anatomie over de hele wereld geïnterviewd op jacht naar precies de juiste bloederige details. Mogelijk weet ze hoe je de perfecte moord kunt plegen. Marney heeft in Indonesië, India en Singapore gewoond en heeft zich daarna gevestigd in Australië met haar man en vier zoons. ‘Ik zie, ik zie’ is haar nieuwste YA-thriller.

‘Ik zie, ik zie’ speelt zich af in 1982. Emma Lewis en Travis Bell worden door de FBI benaderd om gesprekken aan te gaan met minderjarige seriemoordenaars, onder wie de beruchte Simon Gutmunsson. Omdat Emma en Travis van dezelfde leeftijd zijn als de gedetineerden hopen ze wat meer informatie los te krijgen. Beiden hebben in het verleden te maken gehad met de praktijken van een seriemoordenaar. Het blijft niet alleen bij de gesprekken want ze worden opgeschrikt door een nieuwe zaak: iemand heeft het op tieners voorzien. De klok tikt en de enige die hun verder kan helpen is Simon. Welk spel speelt hij met Emma en wat weet hij over de identiteit van de dader?

‘Ik zie, ik zie’ is de nieuwste YA-thriller van Ellie Marney. Alhoewel ze negen YA-misdaadromans op haar naam heeft staan, is ze in ons land nog niet zo bekend. Het verhaal speelt zich af in 1982, waarom de auteur hiervoor heeft gekozen is ons niet duidelijk geworden en de vraag speelt dan ook waarom 1982 en niet nu. Emma Lewis en Travis Bell worden gerekruteerd door de FBI om voor hun onderzoek te doen. Ze zijn de geschikte kandidaten omdat Emma de enige overlevende is van een seriemoordenaar en Travis zijn vader doodgeschoten is door een andere seriemoordenaar. De bedoeling is om de minderjarige seriemoordenaars in de gevangenis te interviewen om zo meer informatie los te krijgen over hun motieven. De FBI heeft een nieuw onderzoek opgezet omdat ze vastlopen in hun gesprekken en hopen dat de jonge gedetineerden liever praten met leeftijdsgenoten. Wanneer het land wordt opgeschrikt door weer een seriemoordenaar, die het op tieners heeft voorzien, blijft het voor Emma en Travis niet alleen bij de interviews maar gaan ze onverwacht mee het veld in. Het lijkt erop dat de enige die hun meer informatie kan verstrekken Simon Gutmunsson is, een jonge seriemoordenaar. Waarom wil Simon alleen maar met Emma praten en wat weet hij van de dader?

‘Ik zie, ik zie’ is een traag opgebouwde thriller. Het heeft het kopje YA meegekregen, maar afgezien van de jeugdige hoofdpersonages is het niet te merken dat het voor deze doelgroep is geschreven. De gruwelijke gebeurtenissen passen ook beter bij een thriller voor volwassenen dan bij de YA doelgroep. De schrijfstijl is vlot en de plot mooi uitgewerkt maar erg traag, het kabbelt wat voort. Pas na tweederde van het verhaal stijgt de spanning snel en komen er bloedstollende scènes voorbij. Eindelijk is er dan die spanning waarop de lezer best lang heeft moeten wachten. Het verhaal wordt verteld vanuit Emma, zit goed in elkaar maar de auteur had wat meer aandacht kunnen besteden aan het uitwerken van de diverse personages zodat ze wat meer diepgang krijgen. Een storende factor is de beschrijving van verschillende personages: witte man, of zwarte vrouw etc. Voor sommige personages heeft het geen toegevoegde waarde wat voor huidskleur deze persoon heeft. Zeker in deze tijd komt dat storend op mij over.
 

Alhoewel we wat langer op de echte thrillereffecten moeten wachten is ‘Ik zie, ik zie’ een originele thriller waar menigeen van zal genieten.