Wanneer je gaat lezen in ‘Echte barkeepers heten Henk, kom je midden in een crematie terecht. De persoon die gecremeerd wordt is Paul. Tenminste dat denkt zijn omgeving. Na een bomaanslag in de metro van Londen wordt Paul, de echte dus, aangezien voor Vincent de heer. Een schatrijke meneer, die geen sociaal leven heeft. Paul besluit om het maar even zo te laten. Dat dit voor de nodige moeilijkheden gaat zorgen, spreekt voor zich. Als je alle recensies moet geloven is dit een prachtig, spannend en goed opgebouwd verhaal. Het debuut van deze schrijfster werd ook al zo lovend ontvangen. De titel is goed gevonden, spreekt tot de verbeelding, maar verder laat het geen indruk achter. Het is allemaal wat rommelig en verwarrend, wat het voor de lezers niet gemakkelijk maakt. Je moet soms echt even nadenken en soms even terug om een beetje de weg te kunnen vinden in de chaos. Naarmate het boek vordert wordt het beter. De schrijfstijl is heel prettig, mooi lettertype en heel toegankelijk voor een breed publiek. Wat mij wel stoorde, was dat er literaire thriller op de cover staat vermeld. Dat vond ik wat misplaatst. Er is wel een zekere mate van spanning aanwezig maar humor en satire staan toch bovenaan. De personages blijven allemaal wat oppervlakkig en het verhaal suddert een beetje voort. Alles bij elkaar kon het mij niet echt boeien, maar voor een liefhebber van dit genre boeken is het beslist een aanrader.