"Waar ben je?"vroeg Matthew. "Ik?"antwoorde Thora verbouwereerd. "Op het platteland". "Blijf waar je bent. Morgenavond ben ik bij je". Zijn stem klonk ernstig. "Wacht even, er is niets aan de hand. Je moet hier niet naartoe komen", zei Thora snel. "Er is niemand vermoord, er is alleen een lijk gevonden". Ze aarzelde. "Voor zover ik weet tenminste". "Ik verheug mij erop je morgen weer te zien", zei de stem uit het mobieltje. "Maar je weet niet eens waar ik ben en dat ga ik je ook niet vertellen. Heb nog een paar dagen geduld, dan zoek ik een beter moment. Echt waar. Ik wil jou ook graag zien. Alleen niet nu". "Je hoeft mij niet te vertellen waar je bent, ik vind je wel!". Auf Wiedersehen. Thora kon niet meer protesteren. Matthew had al opgehangen.   Duister, diep en ijzig...   Advocaat Thora Gudmundsdottir wordt naar het schiereiland Snaefellsness geroepen om daar Jonas, eigenaar van een spiritueel wellnesshotel bij te staan. Er is een vrouwelijke gast uit zijn hotel dood aan het strand gevonden. Verkracht en met vele spelden doorboorde voetzolen... Er gaan verhalen over het eiland over nachtelijk kindergehuil en iedere bewoner is ervan overtuigd dat het er spookt. Dat zorgt ervoor dat het onderzoek naar het lijk moeizaam verloopt, iedereen zwijgt... Wanneer Matthew arriveert, de vriend van Thora, gaan de zaken lopen. Samen proberen zij erachter te komen hoe de familiesituaties in elkaar zitten. Er zijn familiefoto's gevonden, waarin oude mysteries schuilen. Kleine kinderen die wel op de foto stonden en die in het niets verdwenen zijn.. Heeft het nachtelijk kindergehuil daar mee te maken? Oude mensen op het eiland herinneren zich nog dat rond 1945 een verschrikkelijk kindergehuil werd gehoord. Een van de boeren is er gaan kijken en hoorde inderdaad een zacht stemmetje huilen. Hij is naar zijn huis gerend en nooit meer in de buurt gekomen. Maar wat heeft dit met het lijk op het strand te maken? En met Jonas, eigenaar van het spirituele hotel met zijn bijzondere gasten?       Dan, na een paar dagen, word er weer een lijk gevonden, vertrapt door een paard, en met de voetzolen vol spelden....   Een heerlijk leesbaar, vlot geschreven verhaal, en geweldig om op een van de vele regendagen te lezen. Eindelijk een verhaal met menselijke toestanden en geen moordpartijen waarin veel bloed vloeit. Hoewel het verhaal zich al lezende naar een "climax"werkt is de ontknoping kort en een beetje gemakkelijk. Wat teleustellend nadat je het wel en wee op het eiland meebeleefd. Toch is dit verhaal een echte aanrader.