Iedere Scandinavische misdaadauteur wordt door zijn uitgever weggezet als de opvolger van Stieg Larsson. Als er één daar echt aanspraak op kan maken is het echter de Deen JussiAdler-Olsen. Dat komt door de ‘Serie Q’, over de gelijknamige politie-afdeling, en die hij enkele jaren geleden startte.
Dossier 64 is deel vier hierin; eerder verschenen Flessenpost (winnaar Glazen Sleutel, de prijs van het Scandinavische Thrillergenootschap), De fazantenmoordenaars en De vrouw in de kooi.

Het ‘Dossier 64’ is het dossier over Nete Rosens te zijn, een vrouw met een niet geheel onberispelijke geschiedenis. Het is een dossier dat in handen is van Curt Ward, een arts en de bezieler van De Geheime Strijd. Deze groepering heeft zich tot doel gesteld het Deense volk te zuiveren door zwangere vrouwen op te sporen wier foetussen het niet verdienen te leven.
Carl Mørck van de afdeling Q (‘cold cases’ en gehuisvest in de kelder) van de politie in Kopenhagen krijgt te maken met een aantal onopgeloste vermissingen in 1987. Verbindende element tussen heden en verleden blijk Sprogø te zijn, een eiland waar ‘lichtzinnige meisjes’ lange tijd werden heropgevoed.
Mørck, samen met zijn trouwe Iraakse assistent Assad en de mysterieuze Rose, weten niet echt waar ze aan beginnen wanneer ze het eerste draadje vinden dat leidt tot de ontrafeling van een heel web. Een ontrafeling waar ze zelf ook niet helemaal schadevrij uitkomen.

De eerste twee delen uit de serie waren goed, het derde nog beter en het vierde, Dossier 64, is het best, in alle opzichten en maatstaven waaraan een goede thriller moet voldoen. De boeken van Adler Olsen uit deze serie lijken dus alleen maar beter te worden; deel vier overtreft zelfs ruim het prijswinnende deel drie. Dat belooft wat wanneer de Deen de serie voortzet….. Kijk voor een interview met hem op de auteurspagina elders op thrillerboek.nl