De auteur is in Nederland bekender als Griselda Visser, jarenlang tv-sportverslaggeefster onder meer voor Studio Sport. Sinds een enige tijd woont en werkt ze aan de Amerikaanse westkust en het is daarom niet verwonderlijk dat haar debuutthriller Oog van de naald zich afspeelt in en rond Los Angeles. Die stad heeft in het verhaal te maken met de ‘tattoo maniak’, iemand die jonge vrouwen drogeert, ontvoert, ze voorziet van tatoeages in het gezicht en ze vervolgens dumpt in een park. Bij de derde gaat het mis: die overlijdt. Verslaggever Fay Pizarro is net begonnen aan een serie artikelen over sterren en hun tatoeages, als de leider van het onderzoek, rechercheur Mike Flohr, haar hulp inroept vanwege haar contacten in de tattoo-scene. Ze vallen voor elkaar (ja, ja Hollywood ligt om de hoek), maar Mike beschuldigt Fay ervan vertrouwelijke informatie te hebben gepubliceerd. Om het tegendeel te bewijzen gaat ze zelf op onderzoek uit. Met alle gevolgen van dien.

Molemans debuut is zeker niet onverdienstelijk, maar heeft een nadeel. Omdat het verhaal in LA speelt, dringt zich onwillekeurig toch de vergelijking op met haar Amerikaanse collega-auteurs. En dan wordt het lastig(er). Oog van de naald is desalniettemin geslaagd te noemen. Zeker voor Nederlanders bevat het interessante informatie over de geschiedenis van Nederlands Indië, die ze soepel in het verhaal weet te weven. Hetzelfde geldt voor  de kennis van tattoos van bekende sterren (tenminste voor de liefhebber). Ook het hoofdpersonage lijkt gemaakt voor meer boeken, zeker met rechercheur Mike Flohr erbij. Molemans zou wel eens een aanwinst voor het vaderlandse misdaadwereldje kunnen worden.

Tot slot. Uitgever. In het boek staat een royale verklarende woordenlijst. Goed verborgen, achteraan. Zet die of voor in het boek of vermeldt daar dat ze achterin staat. Niet iedereen begint achteraan te lezen!