?Ik had in Alicia?s bed geslapen, ik had in haar gebarsten spiegel gekeken. Er bestond vast wel een naargeestig sprookje waarin het niet goed met je afliep als je dat deed.? De reddende engel in het gelijknamige, twintigste roman van Renate Dorrestein is Sabine. Zij komt tijdens een noodweerachtige onweersbui in Zuid-Limburg zonder benzine vast te zitten op Oldenhage, de vergane hoeve van de familie Gillissen. Dat blijkt een gebroken en samengesteld gezin te zijn van abnormale individuen die een groot geheim delen dat hen echter ook tot elkaar veroordeelt. De komst van de buitenstaande ? zelf ook net verlaten door haar man voor een jongere vrouw ? vormt het begin van tumultueuze ontwikkelingen. Dorrestein beschrijft tien dagen in het leven van Sabine waarin het draait om een mysterieus overlijden en de gevolgen daarvan voor de bewoners van de hoeve en hun plaats in het dorp. Dat laat haar echter ook reflecteren op haar eigen leven. Reddende engel is volgens de uitgever een Gothic novel en een spannende psychologische roman. Dat klopt, want een mysterieus overlijden maakt een roman niet meteen een thriller. Wèl is het een voorbeeld van de genre-vervaging die vandaag de dag meer en meer optreedt: romans met stijlfiguren en elementen uit het thrillergenre. De hoeveelheid daarvan in het totaalbeeld van de roman is duidelijk van invloed op de discussie over de genrebepaling ervan. In het geval van Reddende engel: een competent en bedacht en geschreven psychologische roman. Maar geen thriller.