Laten we beginnen met de cover. Deze is mooi, zonder al die opmerkingen erop van schrijvers of kranten die zeggen dat je dit boek moet lezen, en als je houdt van die schrijver dat dit een must is om te lezen dan. Soms zijn de covers mooi, maar komen ze niet uit de verf vanwege de dikke opvallende quotes. Dat is bij "zomermeisjes"dus niet het geval. Gewoon mooi, sober maar ook wel weer opvallend.

We beginnen zoals meestal met de proloog en die is gelijk goed. We lezen dat een meisje, naakt, door het bos holt en de hijgende adem van haar aanvaller of aanrander in haar nek voelt. Ze schreeuwt maar niemand die haar hoort. Ze vecht voor haar leven, wat op een gruwelijke wijze wordt beëindigd. Na deze spannende proloog maken we kennis met Lot, een echte Amsterdamse profiler die tot haar grote schrik wordt toegevoegd aan het rechercheteam in Twente.
Zij moet zich staande zien te houden in een echte mannenwereld, moet het vertrouwen zien te winnen van haar collega rechercheurs. Als Lot dan als eerste op de plaats van het delict aankomt, begint voor haar het gevecht van erkenning en vertrouwen.

Een heel goed debuut van Jobien Berkhouwer, dat is zeker. Ze heeft een aardige staat van dienst als juriste, was voormalig hoofdinspecteur van politie en runt een eigen bedrijf. Dat dit het verhaal ten goede komt is duidelijk. De schrijfstijl is heel goed maar ook begrijpelijk en heel toegankelijk voor een breed publiek. De hoofdstukken zijn kort maar krachtig en worden afgewisseld door dader en het politieonderzoek. Dat geeft een mooi beeld, van het hoe en waarom van de dader, maar ook kunnen we meekijken met het politie onderzoen. Een minpuntje is, dat de persoon Lot niet echt wordt uitgewerkt. We weten dat ze profiler is, woont bij een vrouw alleen op een boerderij, dat ze een poosje heeft geleerd en gewerkt in Zweden. De rest moeten we naar raden. Maar misschien komt dat in een volgend deel aan bod, want dit zou toch een mooie serie kunnen worden met Lot als profiler in de hoofdrol.