De Maori zijn de oorspronkelijke bevolking van Nieuw-Zeeland, tot de Engelsen het land met veel geweld veroverden en ze verdreven of erger. Hoofdinspecteur Hana Westerman van de Zware Delicten van de politie in de hoofdstad Auckland is Maori en alleenstaande moeder. Zij krijgt een video van een verwaarloosde ruimte met een opgehangen man. Al snel volgt een tweede dode en de term seriemoordenaar verschijnt in de pers en zet haar team onder druk. Een motief lijkt afwezig maar Hana ontdekt een link met een oude misdaad van 160 jaar geleden, de tijd van de bloedige kolonisatie van het land en de Maori. Naarmate het onderzoek vordert lijkt de zaak echter ook haar familie te raken en wordt het persoonlijk.

Knappe
Dat is het knappe aan Liever het bloed, het thrilerdebuut van Ng?ti Pikiao, Ng?ti Whakaue zoals de auteur in het Maori heet. Het verhaal is niet alleen uiterst sfeervol, want hij laat de lezer op aangename wijze kennismaken met de (vaak verborgen en verhulde) geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Het met symboliek doordrenkte verhaal kent vaart, een goede plot en laat zien dat Bennett een begenadigd stylist is. Maar bovenal slaagt hij erin een lastige boodschap overtuigd door het geheel heen te weven. Ooit aangedaan onrecht aan inheemse volken kan door blijven etteren – en daarin is Nieuw-Zeeland niet uniek helaas (denk aan beide Amerika’s, Afrika, Azië en niet te vergeten de Hollandse koloniën). Nieuw geweld biedt geen oplossing, zo laat hij overtuigend zien. En wanneer enkelingen zich daar toch toe bekeren, brengt dat enkel meer ellende, frustratie en problemen. Zeker geen oplossing.