Op ?De Jachtpartij? van Lucy Foley had ik mij erg verheugd. Best hoge verwachtingen, zeker omdat het zich afspeelt in Schotland. De cover vind ik niet heel bijzonder, het springt er uit maar is te simpel. Toch wil je wel weten wat de korte inhoud is. En spreekt erg aan. Schotland, sneeuw, eenzaamheid, een lodge. Dat moet goed komen. In het begin van het verhaal maken we zeer uitgebreid met al de personages, je leert ze goed kennen, wat op zich niet verkeerd is, maar of dat nu zo uitgebreid moet, dat had naar mijn idee wel minder gemogen. Wanneer je dan leest van een witte wildernis, in een lodge in Schotland, met een jachtopziener die er zijn eigen ideeën op na houdt wordt het toch wel weer interessant. In een tijdsbestek van vier dagen moeten we weten wie de moord heeft gepleegd. Het is dus een echte ?who done it?. En je wordt heel lang in het ongewisse gelaten. Wat het allemaal wel redelijk spannend maakt. Toch had de omgeving, die tot de verbeelding spreekt, wat minder gekund en de spanning wat meer. Verder kon ik mijn gevoel van dit komt zo bekend voor niet wegdrukken. Vond er veel in zitten van ?In een donker, donker bos van Ruth Ware? maar ook van ?Maan? van Lucinda Riley. Dat is op zich misschien niet zo?n probleem maar soms overkomt je dit. Zo?n moment van, ik ken dit. De schrijfstijl past wel dit verhaal, dat trage, dat wachten op wat actie. Alles bij elkaar vond ik het allemaal wat tegen vallen, wat dan ook niet uitnodigt om meer van deze schrijfster te gaan lezen. Voor mij dus geen herhaling, maar er zullen ongetwijfeld liefhebbers zijn die smullen van het verhaal, en het wel goed en spannend vinden.