Het debuut van Silvia Avallone, Staal,  maakte jaren geleden erg veel indruk op mij. De uitzichtloosheid van twee puberende meiden in een industriestad.
Daarna ben ik haar uit het oog verloren maar ook omdat er tot nu toe ook maar een ander boek van haar vertaald was.
Levenslicht is wederom een boek waarbij de hoofdpersonen het verre van gemakkelijk hebben.
De 17-jarige Adele is zwanger en moet bevallen en haar (ex)vriendje Manuel, weliswaar door haar gedumpt, zit in de gevangenis. Ze weet niet wat ze wil: houden of afstaan. Daarnaast het echtpaar Dora en Fabio die graag een kind willen maar het maar niet wil lukken. Hun huwelijk lijdt er sterk onder en ze groeien helemaal uit elkaar.
Avallone heeft dit weer tot een sterk verhaal gesmeed. Je volgt de verschillende hoofdpersonen met hun beraadslagingen om uit de impasse te komen maar het is ook vaak ieder voor zich en weinig overleg en samenspraak. Je voelt als lezer ook heel duidelijk de dilemma's.
Dora met de moeilijke situatie thuis met veel problemen met haar moeder en een afwezige vader. Manuel, die ondanks dat hij goed kan leren, moeilijk op het rechte p[ad kan blijven. Dora die zo ontzettend graag een kind wil en daarvoor moet alles wijken. Fabio die er niet meer mee kan omgaan en zo in de armen van zijn grote jeugdliefde wordt gedreven. Dan denk je al las lezer: waar moet dat heen!
Niet sentimenteel geschreven maar stevig en tja volgens mij hebben Italiaanse schrijvers patent op het schrijven van dit soort dramatische boeken!
Absolute aanrader.