Annerieke de Vries (1964) werkt als leidinggevende op het operatiekamercomplex in het OLVG te Amsterdam. Ze is online coach voor startende leidinggevenden. Sluipwesp is haar langverwachte debuut thriller waar ze maar liefst tien jaren aan gewerkt heeft. Annerieke de Vries is inmiddels bezig met het schrijven van een roman, en haar tweede thriller is in de maak.

Het leven buiten is onheilspellender dan het leven binnen de muren van het mortuarium. Maud werkt in het mortuarium als visagiste en kapster om overledenen de laatste eer te bewijzen. Een heftig beroep, en niet altijd gemakkelijk. Zeker niet als plots een dierbare vriend verongelukt en binnengebracht wordt.
Maud heeft een onbegrensd verlangen om haar zoontje Mees weer te mogen zien, na haar scheiding van haar man, en doet er alles aan om zich weer buiten de muren van het mortuarium te begeven. Een sociaal leven kan ertoe bijdragen om Mees weer te mogen zien. Maar durft ze de confrontatie met haar narcistische ex aan? Staat Maud sterk genoeg in haar schoenen?

Annerieke de Vries heeft met Sluipwesp een mooie thriller geschreven. De spanning begint mondjesmaat en naarmate het verhaal vordert komt er meer onderhuidse spanning tevoorschijn. Haar schrijfstijl is eenvoudig en gemakkelijk en Sluipwesp  leest dan ook vlot weg. Soms is de auteur wat te uitgebreid in het vertellen over dingen waardoor de vaart uit het verhaal gaat. De taak die een medewerkster van het mortuarium heeft, wordt heel goed belicht en we krijgen een goede indruk van haar werkzaamheden. Heel mooi om te lezen omdat er toch een beetje een soort van taboe op dit werk ligt. Men kijkt er meestal maar wat vreemd tegenaan en durft er dan ook niet naar te informeren. Knap hoe Annerieke dit dan ook uiteen gezet heeft. Onze hoofdpersoon Maud maakt in Sluipwesp een enorme groei door. Door middel van flashbacks lees je hoe ze voeger geweest moet zijn. Prachtig om te lezen dat ze van een vrij timide persoon uitgroeit tot een heel sterk persoon. Maud is dan ook een karakter waar je je volledig in kan inleven. Als lezer wordt je meegezogen in dit debuut waarvan het plot zich langzaam ontvouwt om vervolgens toch nog abrupt te stoppen. Hoewel het thema van het geestelijk mishandelen van een medemens niet origineel is, is het eind van deze thriller zeker wel origineel te noemen.

Sluipwesp is een goed in elkaar gezet verhaal waar je vele uurtjes leesplezier aan beleeft. We hopen dat Annerieke de Vries ons niet weer zolang laat wachten op een nieuw spannend boek.

Sluipwesp is het thrillerdebuut van Annerieke de Vries, een debuut waar ze lang aan heeft gewerkt maar het is een zeer geslaagd debuut geworden. Maud is een jonge vrouw met een psychiatrische achtergrond en woont alleen. Haar narcistische ex echtgenoot heeft ervoor gezorgd dat hun zoontje niet meer bij Maud kan wonen. Na haar opname krijgt ze werk als mortuariummedewerker. Met een achtergrond als kapster en grimeuse is Maud de juiste persoon voor deze baan. Ze doet alle moeite om ervoor te zorgen dat de overledene tot in de puntjes verzorgd is voor het laatste, definitieve afscheid. Annerieke de Vries beschrijft dit op een bijzondere ingetogen, respectvolle manier maar schuwt een beetje humor ook niet waardoor het realistisch overkomt. Het leven kabbelt wat voort voor Maud totdat Sjoerd, een vriend van Maud wordt binnen gebracht. Hij heeft een fataal auto-ongeluk gehad. Slechts weinig mensen zijn op de hoogte van hun vriendschap. Bij het verzorgen stuit Maud op geheimen rondom Sjoerd en ze besluit op onderzoek te gaan. Niet iedereen is blij met haar zoektocht en Maud loopt zelf gevaar. Maud komt zelfs achter de verblijfplaats van haar zoontje maar werkt zichzelf steeds verder in de nesten. Een uitstekend debuut van Annerieke de Vries, een fijne schrijfstijl waarin heden en verleden elkaar afwisselen. Actuele thema's zoals geestelijke ? en lichamelijke mishandeling, psychiatrie en de dood worden niet geschuwd. Het is een boek waarin langzaam de onderhuidse spanning wordt opgebouwd, een mooi plot en een verrassend eind. Ik kijk uit naar een volgend boek!

In het verhaal ?Sluipwesp? gaan we kennis maken met Maud, een vrouw die in het begin van het boek wat onzeker overkomt. Die voorzichtig en in haar eigen tempo de demonen van haar verleden van zich probeert af te schudden. Dat dit soms niet meevalt, is iets wat wij als lezer, ons misschien wel kunnen voorstellen. Een ex-man die haar constant bedreigt, kleineert en probeert te vernederen ten opzichte van anderen. Die het niet schuwt om daarbij andere voor zijn karretje te spannen. Haar werkgever wil graag dat Maud haar vleugels uitslaat, maar fluit haar dan ook weer terug. Gelukkig beleeft Maud veel vreugde aan haar werk. Maud werkt bij overledenen en zorgt ervoor dat deze mensen er mooi en rustig uitzien wanneer zij liggen opgebaard. Je zult merken dat het verhaal met heden en verleden wordt verweven. Aan de hand van gebeurtenissen in het heden, krijgt Maud haar flashbacks met het verleden. Dit schept soms wat verwarring. Maar over het algemeen wordt al heel gauw duidelijk of het heden of verleden is. Ook komen er verschillende maatschappelijke thema?s in het verhaal op een spannende manier aan de orde. Neem bijvoorbeeld mishandeling, zowel geestelijk als lichamelijk, maar ook het psychische wordt niet geschuwd, want hoe ga je om met iemand die zijn kind niet mag zien, of een opname heeft gehad. Het werk wat Maud verricht wordt mooi belicht, zodat je toch een ander beeld krijgt van iemand die met de doden werkt. De spanning wordt stukje bij beetje opgevoerd, het verhaal kruipt onder je huid. Het kriebelt, je wilt weten hoe die sluipwesp in het verhaal past. Je ziet Maud groeien, ze ontwikkelt zich tot een sterke vrouw die niet meer over zich heen laat lopen. Alles bij elkaar een prachtig debuut, wat zeker smaakt naar meer. Alles ziet er verzorgd uit en aan het einde blijf te toch enigszins verbijsterd zitten.