Het verhaal draait om Jack en Hannah. Jack een Canadees zonder familie en verleden,en Hannah een voormalige kunstenares die door hem kiest voor het gezinsleven. Samen wonen ze met hun zonen in een klein Brabants dorp in de boerderij van haar grootouders. Als het zoontje van de buren verdwijnt en begint Jack begint zich vreemder te gedragen. De jongen wordt gevonden, maar al snel daarna verdwijnt Max, het autistische zoontje van hem en Hannah. Jack besluit dat er een eind moet komen aan de geheimzinnigheid rond zijn verleden dat zijn zoon nu wellicht het leven kost. Langzaam gaat de beerput open. Een verhaallijn die "zo samengevat "neigt naar een oestrogeen-drama?" waar de Nederlandstalige misdaadliteratuur de laatste jaren al zo vaak mee is overspoeld. Maar dat is gelukkig niet gebeurd in Pretty Boy, de vijfde thriller van Ingrid Oonincx. Zij verweeft het verleden van Jack " en niet van Jack alleen " mondjesmaat en kunstig met het heden waardoor ook voor Hannah een en ander en stap voor stap op zijn plaats valt: zijn drankzucht en soms dagenlange afwezigheid, maar ook zijn toegewijd vaderschap. De verdwijningen zetten echter alles op losse schroeven en Hannah wil de onderste steen boven. Ze gaat er zelfs voor naar de laatste woonplaats van Jack in Amerika. Oonincx laat het onbekende verleden het heden in een wurggreep houden. En de lezer wordt keurig bediend: spannend verhaal, goede plot, verteld in een lekker tempo. Het einde is niet geheel conform het voorafgaande, maar dat mag de pret niet drukken. Prima thriller, die het nodige belooft voor nieuw werk.